Pochodzenie tatuaży i ich ewolucja w kulturze

Tatuaże mają długą historię, a ich korzenie sięgają przede wszystkim kultur polinezyjskich. Wśród wojowników z tych kultur, zdobycie wytatuowanej głowy pokonanego wroga stanowiło rytuał inicjacji do posiadania własnego tatuażu. Oddając hołd swoim korzeniom, samo słowo „tatuaż” pochodzi od samoańskiego terminu „tatau”, który został zanotowany przez żeglarzy-exploratorów w XVIII wieku. Szczególnym rodzajem tego rodzaju sztuki są maoryskie tatuaże na twarzy, nazywane „moko”.

Niegdyś tatuaże były zarezerwowane głównie dla młodych mężczyzn, jednak obecnie ta tendencja uległa zmianie. Coraz więcej kobiet również decyduje się na ozdobienie swojego ciała za pomocą tatuaży, a co ważne – wiek nie jest już tu istotną barierą.

W dawnych czasach tatuaże pełniły funkcje rytualne oraz symboliczne, łącząc ludzi ze swoimi plemionami i przynależnościami. Najczęściej z tego typu ozdobami ciała chwalili się plemienni wojownicy. Współcześnie jednak, tatuaże są raczej formą samorealizacji i wyrażania osobistych przemyśleń oraz wartości. Dla niektórych oznacza to upamiętnienie specjalnych dat, wydarzeń czy osób – jak na przykład rodzice tatuujący imiona swoich dzieci wraz z datami ich narodzin, czy osoby eternizujące na swoim ciele imienia lub nawet wizerunków ukochanych.

Wzory i motywy tatuaży różnią się między sobą, a ich zróżnicowanie zależy jedynie od wyobraźni klienta oraz umiejętności profesjonalnego tatuatora. Dzięki temu tatuaże stały się nie tylko dziedzictwem kulturowym dawnych er, ale również współczesnym narzędziem ekspresji artystycznej i osobistej.